30 Haziran 2010 Çarşamba

Totem Serüvenlerim-2

Yazı dizisi dedik ama biraz ara verdik.
Totem Serüvenlerine devam edelim.Hatırlatığım bir anım yine.Hatırlayamadığım kim bilir neler var diye şu an içimden geçiriyorum.

Bir Samsunspor-Galatasaray maçı.Valla lig maçı mı kupa maçı mı hatırlamıyorum.
Samsunspor'dan hatırladığım isimler Ercan var kaptan,bir de sanırım Vural var.

Bizde de sanırım teknik direktör Souness.Namı değer Ulubatlı.

Dedemlerde izleyeceğiz .Galiba Trt veriyor maçı.
Maç başladı gidişat iyi değil bizim açımızdan.Samsun bastırıyor ama öyle böyle değil.İşte o zamanlar çocukluk maç iyi gitmiyorsa televizyonumu kapatma huyum var.Her zaman değil tabii ama bazı maçlarda ...
Nasıl bir huysa artık!

Samsun saldırıyor " babama ve dedeme gol yiyeceğiz" diyorum.Akabinde topu ağlarımızda görüyoruz.

Kalkıyorum tv'yi kapatıyorum.Babam ve dedem kızıyor tabii.Takmışım işte kafaya , maçı izleyince yenileceğiz hissi geçiyor içimden.

Neyse kavga,gürültü.Dedem pek sesini çıkarmıyor ama peder bey hiddetli.Açıyoruz tv'yi maç
1-1 olmuş.

"Senin yüzünden golü de göremedik" diye üstüne bir de fırça yiyorum.
Fırça mırça önemli değil o an için tabii golü atmışız ya.Ama içim rahat değil.

Yarı sahayı geçemediğimiz zamanlar oluyor.Bastırıyor Samsunspor.
Babamın hep bir lafı var : "Yorulur onlar şimdi biz alırız bu maçı" diye.Pilleri biter misali.Olmuyor işte.
Baskı sonuç veriyor.2. yiyoruz.Kapatalım şu televizyonu yenileceğiz diye söyleniyorum.Kısık sesle tabii:)

Maçı izlememem gerektiğini o an anlıyorum.
Babam öfkeli bir biçimde " yenileceksek yenilelim , böyle saçma sapan haraketler yapma" tarzı şeyler söylüyor.
Kulak arkası yapıyorum tabii.O gün totem; tv olarak belirlenmiş o kesin.
Bırakamıyorum da maçı.Yanlış hatırlamıyorsam ikinci yarı başında bir gol daha yiyoruz.
Ondan sonra diğer odaya atıyorum kendimi.Ağlıyorum.Çocukluk işte.Fanatiklik damarlarda var.

Ben diğer odadayken bir gol atmışız.3-2 bitmiş maç.
Halbuki ben izlesem de izlemesem de o gün yenileceğimiz varmış.Ama gel de anlat işte.
Totemlere inancım sonsuz. 22 yaşındayım hala bazı maçlarda totemlerim var tabii.Gelecek serüvenlerde günümüze doğru anlılarla tekrar buluşmak üzere...

Not:Her yazıda belirtiyorum bunun bir totem olduğunu tabii daha sonradan öğrendim.Sanırım 13 veya 14 yaşımdaydım.Onun da hikayesi başka bir serüvene...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder