Avrupa’ya katılmanın kolay yolu haliyle Türkiye Kupası..
Başkan Adnan Polat bunu zaten dile getirmişti. Hagi de Konya deplasmanına giderken bunu bize hissettirdi.
Konyaspor’un ligdeki durumu , Galatasaray’ın bir an önce üç puan alıyım isteği maçı biraz gerdi. Anıl’ın ileri uçtaki gayreti tüm Galatasaraylılar gibi beni de sevindirdi.
Lorik Cana , Kewell , Neill ve Çağlar maçta göze batanlar. Özellikle Çağlar’ı çok beğendim. İnanılmaz diri gözüktü , demek ki iyi çalışıyor. Çünkü kolay değil ağır bir sakatlık geçirdi.
Kewell inanılmaz gayretliydi. Cana çabaladı. Neill de sağ kanatta müthiş çalıştı.
Gol de zaten Kewell’ın enfes pasıyla Neill buluşmasıyla geldi. Neill ; Hakan Balta’yı iyi gördü. Hakan Balta da bana göre kapasitesi dışında çok güzel bir pas çıkardı Anıl’a. Anıl da harika bir plase ile golü yazdı. Anıl golü atınca Aydın Yılmaz geldi aklıma. O da 2005’te Konya deplasmanında altın bir gol atmıştı 90 artı 3’te. Sonrasını siz zaten biliyorsunuz.
Aman Anıl sonun benzemesin!
Konyaspor’a dönelim. Ziya Doğan Hoca kusura bakmasın ama Konyaspor takımı hiçbir şey oynamıyor. Ne bir pres var , ne bir organizasyon var! Hiçbir şey yok. Böyle olunca da kazanmanız zor. Sadece rakibi oynatmamaya yönelik oyun şablonu sizi kurtarmaz. Şu olabilir. Rakibi bozmaya çalışırsınız. Ancak kontra ataklarla gol ararsınız. Ya da bir-iki pas yaparsınız. Bunların hiç biri ne yazık ki Konyaspor’da mevcut değil.
Emre Toraman’a değinelim biraz. Her Galatasaray maçına fazla bir ilgi gösteriyor. Hatırlayın Erciyes’de oynarken Ümit Karan’ın golünden sonra hırsından Sami Yen’in direklerini tekmelemişti. Bir yarası var mı bilmiyorum. Ancak bir sıkıntısı olduğu gerçek. Her pozisyonda O var. Her kavgada O var. Fazla hırs zarar veriyor takımına farkında değil. Hadi O farkında değil de Ziya Doğan da mı farkında değil. Yoksa Konyaspor’un oyun stratejisi bu mu? Çözmeye çalışıyorum , beceremiyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder